‘Get gans anges’ kan ook leuk zijn



HOLTUM
DOOR MAARTEN DE KEVER

De Houtumse Revue presenteerde het afgelopen weekeinde de revue van 2003, die de titel ‘Get gans anges'(Iets heel anders) draagt. Die titel is niet voor niets gekozen. De Houtumse Revue heeft, ten opzichte van andere jaren, een nieuwe vorm gekregen. Wie echter nog niet eerder de revue van Holtum zag, kan niet oordelen over de vraag of het vroeger beter was of niet. Die moet zich bepereken tot de uitvoering anno 2003, geregiseerd door Toine Mertens en geschreven door Leny Keularts, Anita Coenen en Jacques Stel.

Na een voorstelling van drie uur kan niet anders geconcludeerd worden dat Holtum weer een alleraardigste revue heeft, die bestaat uit vijftien verschillende sketches of muziekstukken. Een revue ook, die wat langzaam op gang komt en die leukste stuk geprogrammeerd heeft direct na de pauze. Dat is ongetwijfeld niet bewust gedaan, maar de betreffende sketch – Leavende juke-box – zit vol verassende elementen en wordt door toetsenist Michel Zelissen en de ‘zangers’ Manou Bouwmeester en Serena Stel vol overgave gespeeld. Zo zeer, dat ze zelf hun lachen amper kunnen inhouden.

Eveneens van de partij is buutereedner Tjeu Houben, die getrouw aan de hele revue even de tijd nodig heeft om warm te draaien, maar eenmaal op dreef is hij als bouwvakker in zijn element.

De bouw komt overigens vaker terug, bijvoorbeeld in de sketch ‘Breake biej Brikkeberg’, met geraffineerde humor en een voortreffelijke Albert Lumens die zijn rol van echtgenoot – kampend met een dichtbij wonende en regelmatig op bezoek komende schoonmoeder – goed neerzet. Hij zou in de toekomst kunnen uitgroeien tot een van de dragende spelers van de revue, mensen die op dit moment een beetje gemist worden.

Eveneens heel aardig is de bouwvakpotpourri, met een rap erin. En Internetneet, een kwartet zangers dat al jaren de revue opluistert met actuele, vaak rake teksten op bekende melodieën, sloeg de spijker op zijn kop met de liedjes over bolletjesslikkers en Diftar (‘Geer betaalt, dat haet Fred bepaald’). Jammer dat de overige liedjes over iets minder aansprekende onderwerpen gingen.

Niet onvermeld mag blijven dat alle liedjes live gezongen en begeleid worden. Daarvoor zit een zeskoppig orkest onder leiding van Leon Willms in de zaal dat er bovendien in slaagt de arrangementen van Laurens Heijendael niet te overheersend te laten zijn, waardoor de teksten vanaf het podium in de zaal goed verstaanbaar blijven.